Bjorn was vannacht een paar keer wakker. Niet zo gek met een infuus in je arm en aan iedere teen een saturatiemeter. En dan ook nog eens op een gek matras, dat steeds een klein beetje beweegt om de druk te verdelen. Hij was heel kalm maar met flinke spannining zijn armen en benen bij het verzorgen. Bjorn heeft goed door dat er iets groots staat te gebeuren. Sinds gisteravond heeft hij een infuus met extra suikers en zouten, vanochtend alleen zijn medicatie en geen sondevoeding meer omdat hij nuchter moet zijn voor de operatie.
De kine (fysiotherapeut) kwam langs om ervoor te zorgen dat hij zo min mogelijk last van z'n slijmen heeft. Bij het meebewegen met z'n ademhaling om de slijmen zo goed mogelijk naar boven te krijgen, duwde ze hem bijna met stoel en al tegen de muur. Wat Bjorn natuurlijk grappig vond, hij hoeste daarna zijn slijmen mooi op. Bjorn stond pas tegen 15 uurop het operatieschema. Dus toen om 11 uur de verpleegkundige kwam zeggen dat hij al naar beneden kon richting te operatiekamers, waren we toch wat overvallen. Liggend op bed door de gangen van het ziekenhuis rollen is best spannend.
Bij de operatiekamers mocht mama ook een charmant mutsje op en schort aan, dat vond Bjorn toch wel beetje vreemd. Zijn naam en geboortedatum werden tig keer gevraagd (goed dat papa er niet bij was want geboortejaren van de Kids...😉) Eenmaal op de operatiekamer werd Bjorn om kwart voor 12 met een kapje in slaap gemaakt, dit ging heel vlot. Nog een laatste kus van mama en toen kon het grote wachten beginnen.
Inmiddels was Wilco ook naar het ziekenhuis gekomen. Samen wachten is toch fijner dan alleen! Op het terrein van het UZ staan sinds de corona overal picknickbanken verspreidt. Daarop was het met de zomerse temperaturen in de schaduw niet verkeerd om te zitten wachten. Rond zes uur waren we nog steeds niet gebeld en zijn we alvast naar de intensieve zorgen (kinderIC) gegaan. Daar mochten we met bakje koffie op zijn kamertje wachten. Rond half acht kwamen ze zeggen dat hij onderweg was. Na een snelle knuffel moesten we daarna nog een half uur in de ouderkamer wachten tot hij helemaal geïnstalleerd was.
Hij ligt nog aan de beademing en blijft dit ook de komende nacht. Tijdens de operatie heeft hij flink veel bloed verloren. Daarom gaan ze hem de komende nacht nog zo comfortabel mogelijk houden met beademing. Bjorn lijkt een stuk langer en breder in zijn bovenlichaam, maar zowel Wilco als ik vonden zijn onderrug toch nog meer in een kromming liggen dan dat we hadden verwacht. Jammergenoeg konden we vanavond omdat het al zo laat was niet meer van de orthopedisch chirurgen zelf horen hoe de operatie is verlopen en of alles volgens plan is gegaan.
Reactie plaatsen
Reacties
Wij duimen hier voor je Bjorn. Wordt maar gauw weer beter, drukke knuffel van ons allemaal
Jee,Bjorn ..nog meer gegroeid!
Straks mag mama een hele nieuwe garderobe voor je kopen!
Fijn dat alles goed verlopen is.
Best wel spannend hoor!
Vanavond lekker slapen!big hug!