Afgelopen twee weken zijn we met Bjorn vooral bezig geweest met het steeds verder opbouwen van het zitten. In het begin waren tien minuten al veel, en kreeg hij snel last van zijn slijmen en benauwdheid. Je kunt goed zien dat Bjorn zijn rug en lichaam heel anders ervaart sinds de operatie. Hij moet weer terug vertrouwen in zijn lijf krijgen. De paracetamol als pijnstiller heeft hij de afgelopen week niet meer nodig gehad. Wanneer Bjorn moet hoesten terwijl hij in zijn stoel zit doet hij dit heel voorzichtig, hij durft niet goed door te hoesten. We proberen hem dan te helpen met een klein beetje voorover te buigen. Veel gaat niet meer omdat heel zijn rug vastgezet is, en met je hand op zijn buik hem te helpen naar zijn buik te ademen. Bjorn krijgt zichtbaar meer vertrouwen door, en het lukt inmiddels om een keer of drie op een dag minimaal een uur in de rolstoel te zitten!
Als Bjorn in de rolstoel zit gaan we ook even naar buiten als het weer het toelaat, en lopen dan een rondje rond het huis. Of we gaan dan een poosje relaxen in onze nieuwe veranda. De veranda is nog niet helemaal af, maar het grote "loungebed" waar Bjorn lekker languit op kan liggen staat er wel al. Nu mag het weer nog wat beter worden, dan kunnen we hier de komende weken lekker veel tijd doorbrengen.
In hulpmiddelenland hebben we de afgelopen week ook niet stilgezeten. Bjorn heeft een zitorthese die op maat gemaakt is op zijn binnenstoel. Deze is echter gemaakt op de afwijkende scheefstand van zijn rug, en nu dus helemaal niet passend meer. Firma Atlas en Ortho-totaal kwamen langs en hebben een afdruk van Bjorn zijn "nieuwe rug" gemaakt. Ik ben helaas vergeten daar een foto van te maken. Bjorn vond het allemaal weer heel interessant om in zo'n gekke bolletjeszak te zitten met al dat gefriemel aan zijn rug en billen. Nadien was hij wel helemaal versleten en viel vrijwel direct in slaap. Nu is het wachten op de nieuwe zitorthese met ook een nieuw onderstel en zal de huidige helemaal vervangen worden.
De verrijdbare kinderbadbrancard was sinds dit najaar al aan de krappe kant. Niet zo gek als je ongeveer 1.50 meter bent en de totale lengte van de badbrancard ook 1.50 meter is. Gelukkig gaf de WMO van gemeente Terneuzen toestemming de verrijdbare badbrancard te vervangen door een vaste hoog-laag verstelbare badbrancard. Wat een fijn hulpmiddel, Bjorn geniet van het douchen en "badderen" en het is voor mij en de pgb-ers ook heel fijn werken.
Reactie plaatsen
Reacties