Na een goede nacht zonder de Optiflow, ging het ook in de ochtend goed. Had nog wel een paracetamol nodig omdat hij net na het wakker worden niet helemaal comfortabel was. We waren vroeg klaar met wassen en verschonen, en Bjorn lag rustig op zijn linkerzijde.
De artsen gaven aan dat op de longfoto was te zien dat zijn linkerlong nu wel goed open is. Ook hoorde ze weer goede ademruis op allebei de longen. Grappig is dat Bjorn ontzettend zijn best deed om diep in te ademen op het moment dat de dokter met de stethoscoop aan het luisteren was.
Voorzichtig werd gepolst hoe we over naar huis gaan denken...
Nu de optiflow gestopt en dat goed gaat, kunnen we thuis ook alle zorg die nu in het ziekenhuis gegeven ook voor elkaar krijgen. De antibiotica moet nog 4 dagen doorgeslikt worden, en ook de zetpillen diclofenac mogen we thuis gebruiken.
Na overleg krijgen we nu de mogelijkheid om adrenaline thuis te vernevelen in geval van een ernstig bronchospasme. Dit kunnen we dan indien nodig alvast starten met vernevelen als zijn bronchospasme weer net zo ernstig is als de laatste keer ter overbrugging tot de ambulance komt.
Hopelijk gaan we dit niet snel nodig hebben!
Eind van de ochtend werd de ambulance besteld om ons naar huis te brengen. Marianne was inmiddels ook in het ziekenhuis, en we zaten te wachten tot de ambulance ons op kwam halen. Net toen ik nog even koffie had gehaald kwamen ze. Bjorn vond het weer best spannend om op de brancard te gaan. In de ambulance had hij het heel even moeilijk met zijn ademhaling door de spanning. Ik was blij dat het mogelijk was hem liggend naar huis te brengen, want zittend in de auto in zijn eigen rolstoel was echt nog niet haalbaar geweest.
De ambulancechauffeur en verpleegkundige kwamen uit Amsterdam, zij werden wegens tekort in Zeeland ingehuurd. Dat maakte dat de chauffeur niet bekend was met de weg. Toen ik omkeek of we al gingen afslaan nadat we de Kraag waren gepasseerd zag ik net onze oprit voorbij flitsen... Toen zijn we maar doorgereden tot Zaamslag om daar bij de rotonde keren, hadden we een paar extra kilometers in de ambulance.
Bjorn gaf een diepe zucht toen hij weer in zijn eigen bedbox in de woonkamer lag. En Dokus was ook heel erg blij dat zijn baasje weer terug thuis was!
Reactie plaatsen
Reacties