Bjorn werd begin oktober flink verkouden, met flinke snotneus en veel slijmen. Hij had flink last van al dat snot maar was er niet heel ziek van. Met veel vernevelen en paracetamol voor het ongemak lukte het ophoesten erg goed zonder dat hij daar benauwd van werd.
Vorige week was deze snotverkoudheid eindelijk een eind voorbij. Maandag en dinsdag kon hij zijn rust niet echt vinden, is dan meer gespannen en wat minder alert. Dinsdag kwam de huisarts langs om zijn coronavaccinatie te geven. Bjorn vond dit wel wat spannend maar dit gaf verder geen problemen.
In de vroege woensdagochtend werd hij onrustig wakker, gaat dan veel liggen slikken en smakken. Dit is meestal een teken dan hij een gespannen onrustige dag gaat krijgen. Dit was ook zo. Hij was snel overprikkeld en gaat dan hoog in zijn ademhaling en oppervlakkig ademenhalen wanneer er iemand binnen kwam of buiten een trekker voorbij reed. Voor deze onrust mogen we Midazolam geven, dit hielp wel een beetje om hem wat meer te laten ontspannen.
Rond etenstijd belde Birgit, doen we wel vaker zodat we "samen" via beeldbellen kunnen kletsen tijdens het eten. Bjorn vind dit altijd heel leuk, en hij sprong hij bijna uit zijn bedbox van enthousiasme. Door dit enthousiasme ging hij vrij snel over de top, met als gevolg heel snel en oppervlakkig ademen. Het lukte niet om hem te laten herpakken door hem daarop aan te spreken. Hij ging steeds sneller en hoger in zijn ademhaling zitten. Direct begonnen met hem met zout te vernevelen. Door het zout worden de slijmen wat dunner en dit kan goed helpen om hem weer te laten ontspannen en rustiger te gaan ademen. Deze keer hielp het vernevelen niet voldoende, zijn luchtwegen knepen steeds verder dicht. Na een spuitje midazolam in zijn mond, kalmeerde hij een klein beetje maar schoot na paar minuten toch weer in de verkrampte ademhaling waarbij hij bijna geen lucht binnenkrijgt.
Het is heel akelig om hem zo naar adem te zien happen, Bjorn raakt er helemaal van in paniek. Toen na 3 kwartier en nog twee keer een spray Midazolam deze benauwdheidsaanval nog niet onder controle was stonden Wilco en ik op het punt om 112 te bellen. Op dat moment wist hij zijn ontspanning te pakken en werd zijn ademhaling rustiger en dieper, gelijk werd ook zijn kleur beter. Saturatiemeter van thuis gaf een kwartier later weer hoge saturaties rond de 95 aan. De volgende dag overlegd met de kinderarts over het vernevelen. Alleen zout vernevelen was op het moment van de benauwdheidsaanval niet genoeg, dus nu starten met Ipraxa vernevelen, dat verwijdt de luchtwegen en gaat de slijmen wat tegen. Ook overlegd met de verpleegkundig specialist neurologie in Gent. Voordat er nog iets aan zijn medicatie gesleuteld kan worden willen ze eerst een nacht EEG maken. De onrust en aanval zijn geen klassieke epilepsieaanval. Het is dus wel belangrijk om te weten of hij misschien nachtelijke epilepsie heeft ondanks de medicatie en dat de onrust overdag daar vandaan kan komen of dat de onrust misschien een andere oorzaak heeft.
Omdat het zitten en reizen nog niet lukt met Bjorn wordt het wel een uitdaging om dat 24 uurs EEG in Gent te laten maken, we gaan kijken of dat met besteld vervoer een ambulance geregeld kan worden.
Na de benauwdheidsaanval van woensdagavond bleef Bjorn last houden van een droge vervelende diepe hoest met juist heel weinig slijmen. Het constant vernevelen om de 4 tot 6 uur met ipraxa en zout geeft wel verlichting. Hij had de hele week verhoging waar de paracetamol en nurofen wel goed tegen hielpen. Maandag was hij echt heel beroerd, met regelmatig spugen. Heeft veel slijmen opgespuugd, dinsdag ging het gelukkig weer wat beter. Zodat Jarno en ik toch met een gerust hart een dagje met zijn tweetjes op stap konden naar Gent om te shoppen en museum te bezoeken.
Bjorn was niet meer misselijk en kon zijn sondevoeding weer verdragen. Marianne heeft hem de hele dag verwend en lekker uitgebreide wasbeurt in de bedbox gegeven.
Dinsdagavond toen Jarno en ik terugkwamen van een dagje shoppen in Gent, kwam zijn onrust weer opzetten. Na een wat onrustige nacht had hij de woensdagochtend vroeg weer een kleine benauwdheidsaanval, die met midazolam en vernevelen van ipraxa en zout redelijk snel onder controle was na 20 minuten had hij weer goede saturaties.
Wilco vertrok toch naar Den Haag om samen met Birgit te gaan klussen op haar eindelijk gevonden studentenkamer.
De hele dag bleef Bjorn wat onrustig, omdat de koorts nu al een week aanhield overlegt met de kinderarts en afgesproken te starten met antiobiotica. Eind van de middag werd Bjorn weer kortademiger en kreeg hij weer een benauwdheidsaanvalletje wat met vernevelen en midazolam na half uurtje weer onder controle was. Hij was hierna erg moe en viel begin van de avond in een diepe slaap.
Reactie plaatsen
Reacties