Inmiddels is het alweer zondag...
Vannacht ging het eigenlijk best goed, om half 1 nog een keer extra verneveld met zoutoplossing om de taaie slijmen wat dunner te maken. We hebben allebei lekker geslapen tot half 6. Bjorn had zelfs het zuurstofkapje niet nodig om zijn saturatie goed te houden. Bij het wakker worden wakker en klonk hij wat vol. Dus weer gaan vernevelen met zout om de slijmen losser te maken. Hij hoestte de eerste slijmen heel goed zelf op. De saturatie bleef rond de 80, er was geen paniek. Na ongeveer een kwartier schoot toch een slijm verkeerd en blokkeerde hij helemaal. Direct de noodmedicatie die de paniek moet tegengaan gegeven
De saturatie zat een hele poos op maar 30. Hij kreeg niet genoeg lucht binnen. Ze zijn toen met beademingsballon mee gaan helpen ademen. De paniek was met tweede noodmedicatie om 6.15 u wel onder controle. Maar het probleem is dat z'n luchtwegen helemaal samentrekken, totaal op slot gaan en daardoor helemaal geen er geen lucht binnen kan komen. Het lukte op dat moment niet om hem genoeg zuurstof in zijn longen te laten krijgen. Tegen half 7 papa gebeld om direct naar het ziekenhuis te komen
Bjorn was helemaal in zijn eigen wereldje, heel hard aan het zwoegen om lucht binnen te krijgen. Hij viel een keer of 3 ook even stil met ademen, door het zuurstoftekort of mogelijk ook een epileptisch insult. Ondertussen probeerden we samen met de verpleegkundigen en de kinderarts om Bjorn lucht de geven met de beademingsballon, zingen, masseren van zijn beentjes, meeademen met onze handen op z'n borst, alles werd uit de kast getrokken.
Rond half 9 begon Bjorn weer wat meer lucht binnen te krijgen en was hij redelijk stabiel met een saturatie van 80. Hem verneveld met ventolin om de longblaasjes goed open te kunnen zetten. Daarna aan de optiflow. Dit is een zuurstofbrilletje in z'n neus die de zuurstof verwarmd met vocht en wat extra druk geeft. Net als in Gent vorig jaar.
De slijmen zaten nu vooral aan de rechterkant, en de linkerlong lijkt dicht te zitten. Daarom hem op zn andere zijde gedraaid. Dat bleek een goed idee. Het ging langzaam wat beter, er kwamen heel veel slijmen vrij. Papa probeerde ze steeds te vangen met het slijmzuigertje. Het lukte goed om dikke slijmen uit z'n mond te vangen. Bjorn werd ook steeds alerter. Bjorn moest keihard lachen toen papa per ongeluk een slokje water nam uit de beker waar hij de slijmuitzuiger steeds mee spoelde. Wat was het fijn om Bjorn weer terug te zien!
Hij kan weer goed inademen, z'n longen staan niet meer op slot. Nu bijkomen van z'n hele harde werken van vanochtend.
Reactie plaatsen
Reacties